Herkes doğum hikayesini anlatır. Ancak benimkisi tam bir doğuramama hikayesi! İşe en başından olmasa da başlardan bir yerden başlamam gerek.
Yıllardır yoga yaparım (eh, blogun adından da belli zaten). Bundan yaklaşık 5 yıl evvel de yoga hocası oldum. Son 2,5 yıldır hamile yogası dersleri de veriyorum.
Ben hep normal doğumu savunurum. Benim için sezaryen bir seçim, bir tercih değil bir zorunluluktur. Adı üstünde: NORMAL bir doğum hepimiz için (anne, bebek, doğa,..) en normalidir. Hamile yogası derslerine gelen öğrencilerime de hep bunu söylerim. Akışta olun, bebeğiniz de akışla gelsin kucağınıza konsun.
Haa, sorarsanız kaç öğrencin normal doğurabildi.. Sadece 1! İnanılmaz bir sayı! Diğerlerine ne mi oldu..
Kiminin suyu azaldı (bakın bunu anlıyorum, bu belki sezaryen için geçerli bir sebep. Ancak anneye bu durum ne kadar doğru aksettiriliyor hiiiiç emin değilim..)
Kiminin rahmi kireçlendi! (Yurtdışındakilerin rahmine Calgon koyuyorlar sanırım, onlarda hiç kireçlenmiyor mübarek, bizde 3 kadından 2sininki kireçleniyor. Hayret!)
Kiminin bebeği iriydi (Ki doğduklarında bi baktık, a-aa 3.200 gram)
Kiminin çatısı dardı
Dıydı da dıydı..
Velhasıl kelam, ben hamile kaldığımda güzelce başladım hamile yogası yapmaya. Öğrencilerimi 12. haftadan önce derse kabul etmem ama ben doktorumdan aldığım izinle, zaten yıllardır yoga yaptığım için (yani bu bedenim için yeni bir şey olmadığından) hemen başladım. Sonra da hamile pilatesini ekledim çalışmalarıma.
Haftanın 3 günü hamile yogası, 2 günü hamile pilatesi yaptım. Yürüyüş çok yapamadım çünkü yürüyüşlerimin ortasında ciddi sancılar girdi kasıklarıma. Doktorum da ne istiyorsan, vücudun neye izin veriyorsa onu yap dedi.
9. ayıma girdiğimde rahat, keyifli, güzel bir hamilelik geçirmiştim. 32. haftasında kanala giren Arda'nın, 36. hafta kontrollerinde kanaldan çıktığını görmüştük ama olsun, ben emindim, normal doğuracaktım. Son güne kadar yoga ve pilates yapmış, her gün nefes ve meditasyon ile kendimi birrr güzel hazırlamıştım. Ödemim yoktu, her şey yolunda gidiyordu....
Yıllardır yoga yaparım (eh, blogun adından da belli zaten). Bundan yaklaşık 5 yıl evvel de yoga hocası oldum. Son 2,5 yıldır hamile yogası dersleri de veriyorum.
Ben hep normal doğumu savunurum. Benim için sezaryen bir seçim, bir tercih değil bir zorunluluktur. Adı üstünde: NORMAL bir doğum hepimiz için (anne, bebek, doğa,..) en normalidir. Hamile yogası derslerine gelen öğrencilerime de hep bunu söylerim. Akışta olun, bebeğiniz de akışla gelsin kucağınıza konsun.
Haa, sorarsanız kaç öğrencin normal doğurabildi.. Sadece 1! İnanılmaz bir sayı! Diğerlerine ne mi oldu..
Kiminin suyu azaldı (bakın bunu anlıyorum, bu belki sezaryen için geçerli bir sebep. Ancak anneye bu durum ne kadar doğru aksettiriliyor hiiiiç emin değilim..)
Kiminin rahmi kireçlendi! (Yurtdışındakilerin rahmine Calgon koyuyorlar sanırım, onlarda hiç kireçlenmiyor mübarek, bizde 3 kadından 2sininki kireçleniyor. Hayret!)
Kiminin bebeği iriydi (Ki doğduklarında bi baktık, a-aa 3.200 gram)
Kiminin çatısı dardı
Dıydı da dıydı..
Velhasıl kelam, ben hamile kaldığımda güzelce başladım hamile yogası yapmaya. Öğrencilerimi 12. haftadan önce derse kabul etmem ama ben doktorumdan aldığım izinle, zaten yıllardır yoga yaptığım için (yani bu bedenim için yeni bir şey olmadığından) hemen başladım. Sonra da hamile pilatesini ekledim çalışmalarıma.
Haftanın 3 günü hamile yogası, 2 günü hamile pilatesi yaptım. Yürüyüş çok yapamadım çünkü yürüyüşlerimin ortasında ciddi sancılar girdi kasıklarıma. Doktorum da ne istiyorsan, vücudun neye izin veriyorsa onu yap dedi.
(2,5 aylık hamileyken ben ve olmayan göbek)
9. ayıma girdiğimde rahat, keyifli, güzel bir hamilelik geçirmiştim. 32. haftasında kanala giren Arda'nın, 36. hafta kontrollerinde kanaldan çıktığını görmüştük ama olsun, ben emindim, normal doğuracaktım. Son güne kadar yoga ve pilates yapmış, her gün nefes ve meditasyon ile kendimi birrr güzel hazırlamıştım. Ödemim yoktu, her şey yolunda gidiyordu....
(38 haftalık ben ve GÖBEK :) )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder