Değişik bir çocukmuşum. 2,5 yaşında annem beni kreşe ilk götürdüğünde (ki o günü çok net hatırlıyorum) merdivenlerden çıkıp, aşağıda beni izleyen anneme dönüp mutlulukla el sallamıştım. Çünkü okula gidiyordum! Yaşasın!
4,5 yaşındayken yoldaki yağ şişesini gösterip "Olin" demişim :)) Annemler reklamlardan mı gördüm acaba diye inanamayarak her tabelada durmuşlar, bakmışlar bildiğin okuyorum. Eve gitmişler apar topar, elime bir kağıt kalem vermişler. O da ne? Yazıyorum da! :))
5,5 yaşımdayken annemin koli koli kitap taşıdığını hatırlıyorum bana. Bir koli kitap biter, onlar Rotary ile köylere gönderilir, diğer koli gelir. Su içer gibi, kana kana, ayıla bayıla kitap okurdum.
9 yaşındayken Çocuk Kalbi'ni, 11 yaşındayken Çalıkuşu'nu, 14 yaşındayken Yüzüklerin Efendisi'ni silip süpürmüştüm. 17 yaşında Tutunamayanlar'a tutunamayınca yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam. O güne kadar bana hiçbir kitap zor/okunamaz gelmemişti. Tabi daha yaşımdan çok büyükmüş o kitap, ama ben alışıktım yaşımdan büyük kitaplar okumaya. Olmadı :)
Bir ara takıntımdı, aynı anda 3-4 kitap okurdum. Bir de hızlı okuma dersi aldım, Japon'a bağlamıştım en son :))
Sonra IPhone girdi hayatıma. Ne yalan söyleyeyim, o gece 4'te dahi eve gelse kitap okumadan uyumayan kız, o en zor sınavına hazırlandığı gece bile kitabından 1 sayfa dahi olsa okumadan yatmayan kız gitti, salak saçma oyunlar, Candy Crush'lar, Kelime Avı, 2048 vs. oynayan bir kara cahil geldi. Bunlardan sıkılsa, Facebook'ta daha önce hayatı boyu belki 1 cümle konuştuğu ortaokul arkadaşının tatil fotoğraflarına bakan biri oldum! Kitap okuma ortalamam ayda 4-5'ten yılda 4-5'e düştü. Zaten bir de evlendim, eşim gece asla ışık açtırmaz, e ben kitabı uyurken okurdum!
Sonra hamile kaldım. Arda düştü karnıma :) Ay beni bir sorumluluk bilinci aldı, bir korktum bu kara cahil halimden! Yok dedim, bu iş buraya kadar. Önce hamileliğim boyunca onlarca kitap okudum. Hayır, yanlış tahmin, hepsi hamilelik üzerine değildi! :) Birkaç tane hamilelik ve bebek bakımı kitabı aldım, orası kaçınılmaz tabi. Ama ne güzel romanlar çıkmış, aman Allah'ım! Kim bilir kaç yüz tanesini kaçırdım!!.. Neyse, zararın neresinden dönersek kardır dedim ve her hafta D&R'dan gelen koca bir paketle okuma sevdama kaldığım yerden devam ettim.
Arda'nın da yanındayken (örneğin arabada giderken, örneğin o oyuncaklarıyla oynarken ve ben yanında otururken, vb.) her daim kitap okumaya çalışıyorum. Sanırım birazcık etkili olmuşum, bizimki pek seviyor "okumayı", buyrunuz bu da videosu:
Yerim ben onu!
4,5 yaşındayken yoldaki yağ şişesini gösterip "Olin" demişim :)) Annemler reklamlardan mı gördüm acaba diye inanamayarak her tabelada durmuşlar, bakmışlar bildiğin okuyorum. Eve gitmişler apar topar, elime bir kağıt kalem vermişler. O da ne? Yazıyorum da! :))
5,5 yaşımdayken annemin koli koli kitap taşıdığını hatırlıyorum bana. Bir koli kitap biter, onlar Rotary ile köylere gönderilir, diğer koli gelir. Su içer gibi, kana kana, ayıla bayıla kitap okurdum.
9 yaşındayken Çocuk Kalbi'ni, 11 yaşındayken Çalıkuşu'nu, 14 yaşındayken Yüzüklerin Efendisi'ni silip süpürmüştüm. 17 yaşında Tutunamayanlar'a tutunamayınca yaşadığım hayal kırıklığını anlatamam. O güne kadar bana hiçbir kitap zor/okunamaz gelmemişti. Tabi daha yaşımdan çok büyükmüş o kitap, ama ben alışıktım yaşımdan büyük kitaplar okumaya. Olmadı :)
Bir ara takıntımdı, aynı anda 3-4 kitap okurdum. Bir de hızlı okuma dersi aldım, Japon'a bağlamıştım en son :))
Sonra IPhone girdi hayatıma. Ne yalan söyleyeyim, o gece 4'te dahi eve gelse kitap okumadan uyumayan kız, o en zor sınavına hazırlandığı gece bile kitabından 1 sayfa dahi olsa okumadan yatmayan kız gitti, salak saçma oyunlar, Candy Crush'lar, Kelime Avı, 2048 vs. oynayan bir kara cahil geldi. Bunlardan sıkılsa, Facebook'ta daha önce hayatı boyu belki 1 cümle konuştuğu ortaokul arkadaşının tatil fotoğraflarına bakan biri oldum! Kitap okuma ortalamam ayda 4-5'ten yılda 4-5'e düştü. Zaten bir de evlendim, eşim gece asla ışık açtırmaz, e ben kitabı uyurken okurdum!
Sonra hamile kaldım. Arda düştü karnıma :) Ay beni bir sorumluluk bilinci aldı, bir korktum bu kara cahil halimden! Yok dedim, bu iş buraya kadar. Önce hamileliğim boyunca onlarca kitap okudum. Hayır, yanlış tahmin, hepsi hamilelik üzerine değildi! :) Birkaç tane hamilelik ve bebek bakımı kitabı aldım, orası kaçınılmaz tabi. Ama ne güzel romanlar çıkmış, aman Allah'ım! Kim bilir kaç yüz tanesini kaçırdım!!.. Neyse, zararın neresinden dönersek kardır dedim ve her hafta D&R'dan gelen koca bir paketle okuma sevdama kaldığım yerden devam ettim.
Arda'nın da yanındayken (örneğin arabada giderken, örneğin o oyuncaklarıyla oynarken ve ben yanında otururken, vb.) her daim kitap okumaya çalışıyorum. Sanırım birazcık etkili olmuşum, bizimki pek seviyor "okumayı", buyrunuz bu da videosu:
Yerim ben onu!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder